Doctrine Tobar

Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.

La doctrine Tobar a été formulée en 1907 par Carlos Tobar, ministre des affaires étrangères de l'Equateur qui a été nommé pour le Prix Nobel de la paix en 1909.

Elle a trait à la reconnaissance de l'État au niveau international. La reconnaissance d'un État est un acte unilatéral par lequel un État reconnaît comme effectif le gouvernement d’un autre État.

La doctrine Tobar proposait que tout gouvernement issu d'un coup d'État soit confirmé par des élections libres avant d'être reconnu internationalement.

Son objectif était de réduire la menace de révolution et de guerre civile en soulignant la nécessité pour tous les gouvernements d’agir pour l'établissement de la démocratie et du respect de l'État de droit.

Elle connut un certain succès en Amérique centrale allant jusqu'à être intégrée dans un traité du 20 décembre 1907, entre le Costa Rica, Guatemala, Honduras, Nicaragua, Salvador et Équateur. Néanmoins elle ne fut jamais reconnue en dehors des Amériques et n'est pas un principe du droit international.

La doctrine Tobar a cédé la place à la doctrine Estrada (1930).

[modifier] Lien interne

Wikipedia HTML 2008 in other languages

100 000 +

Česká (Czech)  •  English  •  Deutsch (German)  •  日本語 (Japanese)  •  Français (French)  •  Polski (Polish)  •  Suomi (Finnish)  •  Svenska (Swedish)  •  Nederlands (Dutch)  •  Español (Spanish)  •  Italiano (Italian)  •  Norsk (Norwegian Bokmål)  •  Português (Portuguese)  •  Română (Romanian)  •  Русский (Russian)  •  Türkçe (Turkish)  •  Українська (Ukrainian)  •  中文 (Chinese)

10 000 +

العربية (Arabic)  •  Български (Bulgarian)  •  Bosanski (Bosnian)  •  Català (Catalan)  •  Cymraeg (Welsh)  •  Dansk (Danish)  •  Ελληνικά (Greek)  •  Esperanto  •  Eesti (Estonian)  •  Euskara (Basque)  •  Galego (Galician)  •  עברית (Hebrew)  •  हिन्दी (Hindi)  •  Hrvatski (Croatian)  •  Magyar (Hungarian)  •  Ido  •  Bahasa Indonesia (Indonesian)  •  Íslenska (Icelandic)  •  Basa Jawa (Javanese)  •  한국어 (Korean)  •  Latina (Latin)  •  Lëtzebuergesch (Luxembourgish)  •  Lietuvių (Lithuanian)  •  Latviešu (Latvian)  •  Bahasa Melayu (Malay)  •  Plattdüütsch (Low Saxon)  •  Norsk (Norwegian Nynorsk)  •  فارسی (Persian)  •  Sicilianu (Sicilian)  •  Slovenčina (Slovak)  •  Slovenščina (Slovenian)  •  Српски (Serbian)  •  Basa Sunda (Sundanese)  •  தமிழ் (Tamil)  •  ไทย (Thai)  •  Tiếng Việt (Vietnamese)

1 000 +

Afrikaans  •  Asturianu (Asturian)  •  Беларуская (Belarusian)  •  Kaszëbsczi (Kashubian)  •  Frysk (Western Frisian)  •  Gaeilge (Irish)  •  Interlingua  •  Kurdî (Kurdish)  •  Kernewek (Cornish)  •  Māori  •  Bân-lâm-gú (Southern Min)  •  Occitan  •  संस्कृत (Sanskrit)  •  Scots  •  Tatarça (Tatar)  •  اردو (Urdu) Walon (Walloon)  •  יידיש (Yiddish)  •  古文/文言文 (Classical Chinese)

100 +

Nehiyaw (Cree)  •  словѣньскъ (Old Church Slavonic)  •  gutisk (Gothic)  •  ລາວ (Laos)